بررسی اثر محافظتی عصاره دانه خرفه(Portulaca oleraceae) بر آسیب بافت بیضه القا شده توسط کلرید کادمیوم در موش‌های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار

خرفه یک علف هرز با گستره پراکنده­ای است و در طب سنتی در بسیاری از کشورها به عنوان داروی مدر، ضد سرطان، ضد عفونی کننده و ضد اسپاسم استفاده می­شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش محافظتی عصاره اتانولی خرفه بر آسیب بافت بیضه­ای ناشی از تیمار کلرید کادمیوم با اندازه­گیری آنزیم­های آنتی­اکسیدانی در موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انجام شد.تعداد 60 سر موش­های صحرایی نر به طور تصادفی به 10 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل سالم، گروه­های دریافت کننده عصاره خرفه (50، 100، 200 و 400 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن بدن، روزانه به طور خوراکی)، گروه کنترل آسیب بیضه­ای (دریافت کلرید کادمیوم به میزان 3 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن بدن، روزانه به طور خوراکی)، گروه­های دریافت کننده عصاره خرفه (50، 100، 200 و 400 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن بدن، روزانه به طور خوراکی) همراه با کلرید کادمیوم. بعد از 28 روز تیمار، موش­ها به آسانی کشته شدند و بیضه­های آن­ها خارج گردید و فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانی و میزان پراکسیداسیون لیپیدی بافت بیضه موش­ها اندازه­گیری شد. کلرید کادمیوم باعث کاهش معنی­داری در میزان فعالیت آنزیم­های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و افزایش سطح مالون دی آلدئید بیضه شد (001/0 p<). تیمار عصاره خرفه در دوزهای 200 و 400 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن بدن باعث افزایش معنی­داری در میزان فعالیت آنزیم­های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و افزایش سطح مالون دی آلدئید گردید (001/0 p<). مطالعه حاضر نشان داد عصاره خرفه احتمالا از طریق افزایش فعالیت آنتی­اکسیدانی، بیضه موش­های صحرایی را از آسیب ناشی از کلرید کادمیوم محافظت می­کند.